Και όλα όσα θα εισπραχθούν δεν θα φτάνουν ούτε καν για τους τόκους!
Συνδικαλιστές συλλέγουν χαρτιά
και ντοκουμέντα για την ασυνέπεια
της κυβέρνησης
Το γενικό πωλητήριο έχει ήδη αναρτηθεί. Η κυβέρνηση παραδέχθηκε εμπράκτως την αναξιοπιστία της και συμφώνησε στην άμεση έναρξη μαζικών αποκρατικοποιήσεων. Υπέκυψε, ταυτόχρονα, στην αξίωση των τροϊκανών να εκχωρήσει την προώθηση των σχετικών αποφάσεων σε «ανεξάρτητο Ταμείο», με τη συμμετοχή δικών τους επιτηρητών.
Όπως υπέκυψε και στην πίεση για άμεσα ταμειακά αποτελέσματα, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την αναπτυξιακή διάσταση του όλου εγχειρήματος.
Όλα αυτά παραπέμπουν σε κατοχικές καταστάσεις και σε ξεπούλημα επείγουσας ανάγκης, με εκπτώσεις που θα φτάνουν ακόμη και το 70%! Φαίνεται, μάλιστα, ότι, με βάση τις σημερινές, υφεσιακές συνθήκες, θα χρειαστεί εκποίηση εθνικού πλούτου που θα ξεπερνά τα 100 δις ευρώ και θα φτάνει έως και τα 150 δις, προκειμένου να εισπραχθούν ποσά που δεν θα υπερβαίνουν τα 50 δις ευρώ. Και – το χειρότερο – τα ποσά που θα εισπραχθούν μέχρι το 2015 δεν θα φτάνουν καν για την πληρωμή των τόκων που θα δημιουργηθούν κατά το ίδιο αυτό διάστημα.
Εκποιούνται σε τιμή ευκαιρίας
Αναντίλεκτα, η αξιοποίηση της τεράστιας περιουσίας του Δημοσίου αποτελεί επιτακτική αναγκαιότητα. Θα μπορούσε, άλλωστε, εντασσόμενη σε ένα ευρύτερο εθνικό σχέδιο, πέρα από τους πόρους για τη μείωση του δημόσιου χρέους, να αποτελέσει σημαντικό βήμα για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Αλίμονο, όμως, αν το μήνυμα προς τα έξω δεν είναι αυτό της αναπτυξιακής εκκίνησης και τρισαλίμονο εάν μεταφραστεί σε μήνυμα μιας χρεοκοπημένης χώρας, που πουλά όσο όσο για να πληρώνει τόκους…
Δυστυχώς, οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί σήμερα και οι διαδικασίες που υιοθετούνται από την κυβέρνηση οδηγούν προς το δεύτερο και προοιωνίζονται πραγματικό ξεπούλημα σε ευτελείς τιμές. Οι αξίες των μετοχών εταιρειών και επιχειρήσεων του Δημοσίου, σε σχέση με εκείνες του 2008, είναι ήδη χαμηλότερες, σε ποσοστό που φτάνει ακόμη και το 70%. Χαρακτηριστικά – πλην όχι μοναδικά – παραδείγματα αποτελούν:
Ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς. Ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση νοίκιασε μια προβλήματα του λιμανιού του Πειραιά στην κινεζική εταιρεία Cosco για τριάντα πέντε χρόνια έναντι 518 εκατ. ευρώ, σήμερα η αξία του 75% που διαθέτει το κράτος στον ΟΛΠ αποτιμάται μόλις στα 281 εκατ. ευρώ.
Ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης. Εάν το Δημόσιο διαθέσει σήμερα το 75% των μετοχών του, μπορεί να αντλήσει 101 εκατ. ευρώ, ενώ το 2008 για το ίδιο ποσοστό θα αντλούσε 230 εκατ. ευρώ.
Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ). Σήμερα, εάν το Δημόσιο διαθέσει το 17% της ΔΕΗ μπορεί να αντλήσει 390 εκατ. ευρώ. Για το ίδιο ποσοστό, το 2008 θα συγκέντρωνε 1 δις ευρώ. Η μετοχή της εταιρείας είναι σήμερα στα 10 ευρώ, ενώ το 2008 ξεπερνούσε τα 35 ευρώ.
Ο Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (ΟΤΕ). Τον Ιούνιο του 2007, η τότε κυβέρνηση πούλησε το 10,7% του ΟΤΕ έναντι 1,1 δις ευρώ. Σήμερα, για το 16% των μετοχών του Οργανισμού, το Δημόσιο μπορεί να αντλήσει 525 εκατ. ευρώ. Η μετοχή του Οργανισμού το 2008 ήταν πάνω από τα 25 ευρώ, ενώ σήμερα κυμαίνεται γύρω στα 7 ευρώ.
Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Τον Ιούλιο του 2007, η τότε κυβέρνηση διέθεσε το 20% του Ταμιευτηρίου έναντι 510 εκατ. ευρώ. Για το ίδιο ποσοστό θα αντλούσε σήμερα περίπου το ένα έκτο, κάπου 85 εκατ. ευρώ. Η μετοχή του Ταμιευτηρίου, από τα 18 ευρώ που ήταν το 2007, έχει καταρρεύσει σήμερα στα 2,9 ευρώ.
Ο Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου (ΟΠΑΠ). Τα κέρδη του Οργανισμού το 2008 έφτασαν στα 728 εκατ. ευρώ, ενώ το 2010 στα 575 εκατ. ευρώ. Η τιμή της μετοχής του Οργανισμού το 2008 ήταν στα 26 ευρώ, ενώ σήμερα υποχώρησε πιο κάτω από το μισό, στα 12 ευρώ. Αυτό ακριβώς σημαίνει ότι η πώληση του Οργανισμού σήμερα θα απέφερε λιγότερα από τα κέρδη τριών τεσσάρων χρόνων.
Ναι στην αξιοποίηση, όχι στο ξεπούλημα
Τα δεδομένα αυτά καθιστούν πασιφανές ότι, χωρίς τις αναγκαίες θεσμικές αλλαγές, χωρίς επανεκκίνηση της οικονομίας, η Ελλάδα μπορεί να συρθεί σε ένα πρωτόγνωρο ξεπούλημα, που όχι μόνο δεν θα φέρει κανένα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, αλλά θα ολοκληρώσει – και μάλιστα σε διαρκή βάση – την παράδοσή της σε ξένες δυνάμεις.
Υπογραμμίζεται, επίσης, η ανάγκη να χρησιμοποιηθούν τόσο οι παραδοσιακές μορφές αξιοποίησης, όπως η μακροχρόνια εκμίσθωση και η Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, όσο και πιο σύγχρονες μορφές, όπως τα Αμοιβαία Κτηματομεσιτικά Κεφάλαια και οι Εταιρείες Συμμετοχών.
Μπορεί, ακόμη, να υπάρξει και πώληση μεμονωμένων ακινήτων, που σήμερα είτε παραμένουν αναξιοποίητα και ρημάζουν είτε βρίσκονται στα χέρια επιτηδείων, που κερδοσκοπούν σε βάρος του Δημοσίου. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται, ωστόσο, κατάλληλη προεργασία, όπως ο χωροταξικός σχεδιασμός, ο προσδιορισμός των χρήσεων γης και ο καθορισμός συντελεστών εκμετάλλευσης, έτσι ώστε να δοθεί η μέγιστη αξία στα διαθέσιμα ακίνητα. Απαιτούνται θεσμικές αλλαγές που θα επιτρέψουν σε ξένους επενδυτές να στήσουν σύγχρονες επιχειρήσεις σε σύντομο χρόνο και όχι ξεπούλημα γης, που θα οδηγήσει σε κατάληψη εδάφους από καραδοκούντες ξένους.
Οι ειδικές περιπτώσεις απαιτούν ειδικούς χειρισμούς
Υπογραμμίζεται, επιπλέον, ότι οι ειδικές περιπτώσεις απαιτούν ειδικούς χειρισμούς. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρεται η περίπτωση της ΔΕΗ, η οποία συγκροτείται από ένα σύνολο διαφορετικών εταιρικών κλάδων. Το δίκτυο μεταφοράς και διανομής, για παράδειγμα, είναι ανάγκη να παραμείνει υπό εθνικό έλεγχο, ενώ οι μονάδες παραγωγής μπορεί να αποκρατικοποιηθούν με την αναζήτηση στρατηγικών επενδυτών. Κι αυτό, ωστόσο, είναι ανάγκη να γίνει σε ένα ρυθμιστικό πλαίσιο, που θα εξασφαλίζει το δημόσιο έλεγχο σε κοινωνικούς πόρους, όπως τα υδάτινα αποθέματα.
Ξεχωριστή είναι, βέβαια, και η περίπτωση του ΟΠΑΠ, που δεν μπορεί να πωληθεί σε τίμημα που δεν θα υπερβαίνει τα έσοδα δύο τριών χρόνων. Στελέχη του Οργανισμού προτάσσουν τη δυνατότητα τιτλοποίησης και προείσπραξης μελλοντικών εσόδων, που μπορεί να αποφέρει άμεσα πολλαπλασίως περισσότερα απ’ όσα η ολοκληρωτική πώληση του Οργανισμού.
Αναποφασιστικότητα, αναποτελεσματικότητα, αναξιοπιστία
Είναι, βέβαια, προφανές πως οι πιέσεις που ασκούν οι τροϊκανοί περιορίζουν τα χρονικά περιθώρια. Εξίσου προφανές είναι, όμως, ότι οι πιέσεις αυτές οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην αναποφασιστικότητα, την αναποτελεσματικότητα και την αναξιοπιστία που επέδειξε η κυβέρνηση.
Επισημαίνεται σχετικά ότι, εδώ και ενάμιση χρόνο, τέσσερα αεροπλάνα της Ολυμπιακής παραμένουν απούλητα και σκουριάζουν, για να πωληθούν σαν «παλιοσίδερα», επειδή ουδείς από τους συναρμόδιους υπουργούς νοιάστηκε…
Υπογραμμίζεται, ακόμη, ότι, αμέσως μόλις ανέλαβε την εξουσία, η σημερινή κυβέρνηση ακύρωσε πέντε δρομολογημένες από την προηγούμενη κυβέρνηση αποκρατικοποιήσεις.
Ως κραυγαλέο δείγμα ασυνέπειας και αναξιοπιστίας αναφέρεται και το γεγονός ότι στον προϋπολογισμό του 2010 η κυβέρνηση έγραψε αποκρατικοποιήσεις 2,5 δις ευρώ, αλλά δεν έκανε ούτε μία και δεν είσπραξε ούτε ευρώ.
Δείγμα της αλλοπρόσαλλης στάσης της κυβέρνησης αποτελεί και το γεγονός ότι, αμέσως μόλις η τρόικα αποκάλυψε τη δέσμευση του πρωθυπουργού και του οικονομικού επιτελείου για αποκρατικοποιήσεις 50 δις ευρώ, ξέσπασε ενδοκυβερνητική ανταρσία, που ανάγκασε τον πρωθυπουργό να καταγγείλλει την πρωτοβουλία των τροϊκανών, με τη γνωστή «ανακοίνωσης της πιτζάμας».
Ως στοιχείο αφερεγγυότητας αναφέρεται, επίσης, το γεγονός ότι, λίγο αργότερα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός εξήγγειλε πρωτοβουλία για την ψήφιση νόμου, που θα απαγόρευε την πώληση ακίνητων του Δημοσίου…
Ανεξάρτητο Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας
Τα δεδομένα αυτά οδήγησαν την τρόικα στην απόφαση να αξιώσει τη σύσταση Ανεξάρτητου Ταμείου Δημόσιας Περιουσίας, με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας, που θα αναλάβει την εφαρμογή των σχετικών αποφάσεων. Μοναδικός μέτοχος του Ταμείου θα είναι το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά η λειτουργία του θα βρίσκεται υπό τον ασφυκτικό έλεγχο της τρόικας, εκπρόσωποι της οποίας θα ασκούν συνεχή εποπτεία και έλεγχο, με πρόσχημα την παροχή τεχνικής υποστήριξης και τεχνογνωσίας.
Στο πλαίσιο αυτό, ακρωτηριάζονται οι αρμοδιότητες της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, η οποία θα περιοριστεί στο να αποφασίζει τη διάθεση δημόσιας περιουσίας και να τη μεταβιβάζει στο Ταμείο, από το οποίο δεν θα υπάρχει δυνατότητα επιστροφής. Εγείρονται, ωστόσο, σοβαρά ερωτήματα ως προς την επιλογή των εργαλείων που θα χρησιμοποιούνται για κάθε ξεχωριστή περίπτωση και επισημαίνεται ότι προαπαιτούνται μείζονος σημασίας πολιτικές αποφάσεις. Ως χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρονται – και πάλι – οι περιπτώσεις της ΔΕΗ και του ΟΠΑΠ. Είναι, άλλωστε, προφανές ότι αλλού οδηγεί η μεταβίβαση του 17% της ΔΕΗ στο Ταμείο και αλλού η υιοθέτηση της πρότασης της Νέας Δημοκρατίας. Όπως, επίσης, διαφορετικό πράγμα είναι η μεταβίβαση στο Ταμείο των μετοχών του ΟΠΑΠ και διαφορετικό η διατήρησή τους από το Δημόσιο και η ανάθεση στο Ταμείο της προείσπραξης μελλοντικών εσόδων.
Οι επιλογές αυτές είναι καθαρά πολιτικές και δεν μπορεί να εκχωρηθούν σε οποιοδήποτε ανεξάρτητο ή εξαρτημένο ταμείο. Άλλωστε, θα επικρέμαται και η προειδοποίηση που είχε εκπέμψει από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Γ. Παπανδρέου – εκείνη για Προανακριτικές Επιτροπές και Ειδικά Δικαστήρια…
Η Ελλάδα σύρεται σε ένα πρωτόγνωρο ξεπούλημα, το οποίο θα ολοκληρώσει – σε διαρκή βάση – την παράδοσή της σε ξένες δυνάμεις…
Χαρτιά και ντοκουμέντα εναντίον της κυβέρνησης
Στις μεθοδεύσεις που εκκολάπτονται, πέρα από τις αντιπαραθέσεις συναρμόδιων υπουργών και τις αντιδράσεις βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει και τους συνδικαλιστές, οι οποίοι απειλούν με μάχες μέχρις εσχάτων. Ήδη έχουν ξεκινήσει οι πρώτες απεργιακές κινητοποιήσεις, εξαγγέλλονται καταλήψεις και εκτοξεύονται προειδοποιητικές βολές στο οικονομικό επιτελείο και στον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Η αρχή έγινε από τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ, οι οποίοι έδωσαν στη δημοσιότητα βιντεοσκοπημένες σκηνές από τη βίαιη εισβολή τους, μαζί με τον τότε εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου, στο ΔΣ της ΔΕΗ. Άρχισαν, ταυτόχρονα, να κυκλοφορούν φωτογραφίες που απεικονίζουν τον πρωθυπουργό να προβάλλει προς την κάμερα μπλουζάκια που κυκλοφόρησαν τότε οι συνδικαλιστές της ΕΥΑΘ, στα οποία αναγράφεται το σύνθημα «Δεν Πωλείται», όπως και φωτογραφίες που τον απεικονίζουν να διαδηλώνει, με υψωμένη τη γροθιά, δίπλα στους επικεφαλής της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Πέρα απ’ όλα αυτά, σταχυολογούνται αποσπάσματα ομιλιών και δηλώσεων, τόσο του ίδιου του πρωθυπουργού όσο και των κορυφαίων του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στις σχεδιαζόμενες κινητοποιήσεις.
Ανάμεσα στα άλλα, προέχουν τα όσα αναφέρονται όχι μόνο στην αντίθεση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στις διακηρύξεις της ηγεσίας του να παλέψει, μέσα και έξω από τη Βουλή, προκειμένου να μην αφήσει την τότε κυβέρνηση να προχωρήσει στις αποκρατικοποιήσεις. Όπως και οι απειλές που εκτόξευε, από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο σημερινός πρωθυπουργός περί Προανακριτικών Επιτροπών και Ειδικών Δικαστηρίων.
