Άρθρο της Γενικής Διευθύντριας - Εκδότριας της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΑΣΤΟΡΑ
Έπρεπε για πολλοστή φορά να διαλυθεί η πρωτεύουσα αυτής της πολυβασανισμένης χώρας για να ξυπνήσουν οι εξουσιαστές και να αντιληφθούν πως ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ; Έπρεπε να ματώσει ο Έλληνας κυριολεκτικά και μεταφορικά για να βγει από το λήθαργο το πολιτικό σύστημα; Έπρεπε να συντριβεί στα βράχια της αναξιοπιστίας ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος της χώρας για να ανοίξουν επιτέλους κάποιοι τα μάτια τους;
Και να διαπιστώσουν το αυταπόδεικτο. Να διαπιστώσουν αυτό που η στήλη φωνάζει εδώ και μήνες. Να διαπιστώσει πως το σημερινό πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα με τη μορφή που έχει από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα έχει δώσει τις εξετάσεις του και έχει ολοφάνερα μείνει μετεξεταστέο. Ουδείς αμφιβάλει πια πως είναι ανίκανο να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα.
Επομένως ήρθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων. Ήρθε η ώρα να δείξει ο πρωθυπουργός, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οι λοιποί αρχηγοί των κομμάτων πως δεν μπορούν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, να παιδιαρίζουν με ψευτοτσακωμούς στη Βουλή και να αντιμάχονται ο ένας τον άλλον με ατάκες και συνθήματα και επιτέλους να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Των ιστορικών για τον τόπο στιγμών.
Αυτό που συνειδητοποίησαν καθυστερημένα οι εξουσιαστές είναι πως το ποτήρι της ανοχής ξεχείλισε. Όφειλαν εδώ και μήνες να έχουν βρει την κοινή συνιστώσα, να τα ΄χουν βρει στα βασικά και να έχουν προσπαθήσει ενωμένοι να βγάλουν την Ελλάδα μας από το τέλμα.
Παρόλα αυτά ακόμη κι αυτήν την ύστατη ώρα είναι τουλάχιστον γελοίο να βλέπεις τα κομματικά επιτελεία να τσακώνονται ποιος έκανε πρώτος την πρόταση για κοινή πορεία. Είναι τουλάχιστον γελοίο να αντιδρούν έτσι τη στιγμή που δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για να χαθεί ούτε λεπτό πλεον.
Υποτίθεται πως ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της ΝΔ είχαν πάντοτε και έχουν ακόμη δίαυλο επικοινωνίας . Δεν μπορούσαν λοιπόν να συνεννοηθούν νωρίτερα για το αυταπόδεικτο;;;;; Δηλαδή όλοι εμείς που φωνάζαμε τόσο καιρό και χύναμε στο χαρτί τόνους μελάνι υποστηρίζοντας πως δεν οδηγούν πουθενά οι εμμονές των κορυφαίων πολιτικών προσώπων της χώρας ήμασταν οι “τρελοί του χωριού”; Όχι!!!!! Απλούστατα είχαμε δει αυτό που και ο μέσος Έλληνας είχε διαπιστώσει. Οτι δηλαδή δε γλιτώνουμε τον γκρεμό αν δεν υπάρξουν ριζικές αλλαγές. Οχι επικοινωνιακές κινήσεις αλλά ουσιαστικές αλλαγές. Αλλαγές που θα αναγενήσουν την ελπίδα στην ελληνική κοινωνία και θα ηρεμήσουν τον κόσμο, ο οποίος δεν αντέχει άλλο.
Και δεν αντέχει γιατί η κυβερνητική πολιτική στον τομέα της οικονομίας αποδείχτηκε τραγική. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Η κυβέρνηση δεν το παραδεχόταν συστηματικά. Αναγκάστηκε να υποχωρήσει από τη λαοθάλασσα.
Συνεπώς ο τόπος έχει ανάγκη από μια άλλη λογική. Νέες ιδέες από ανθρώπους που έχουν τις ικανότητες να διαχειριστούν οριακές καταστάσεις κι όχι από μαθητευόμενους μάγους που κάνουν πειράματα στην πλάτη του λαού. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και μέσα στο πολιτικό σύστημα αλλά και έξω από αυτό. Το φωνάζουμε εδώ και καιρό. Ήταν τόσο ψηλά οι εξουσιαστές όμως που δεν άκουγαν τη φωνή της λογικής, φωνή που ευθυγραμμίζεται πλήρως με την οργή του λαού.
Με δεδομένη λοιπόν την πολιτική αναξιοπιστία, η οποία καταγράφεται με τα εντυπωσιακά ποσοστά δυσαρέσκειας στα δυο κόμματα εξουσίας που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις αλλά και επίσης με δεδομένες τις ασφυκτικές πιέσεις για συναίνεση από τις Βρυξέλλες δεν υπάρχει άλλη λύση από τη συγκρότησης μιας κυβέρνησης προσωπικοτήτων.
Μια μορφή οικουμενικής κυβέρνησης φαίνεται να εκτιμούν ως καλύτερη λύση και οι πολίτες βάσει των δημοσκοπήσεων.
Βέβαια, όπως γράφαμε και τις προάλλες, είναι πολύ δύσκολο να βρεις ανθρώπους με κύρος, οι οποίοι να απολαμβάνουν και την εμπιστοσύνη των πολιτών. Και είναι δύσκολο να τους βρεις όχι γιατί δεν υπάρχουν αλλά γιατί έχουν κι αυτοί απογοητευτεί κι ενώ θα μπορούσαν να βοηθήσουν με την γνώση τους για όσο θα διαρκέσει η κρίση καπελώνονται από τους κομματικούς λαοπλάνους.
Μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων είναι η μόνη ρεαλιστική λύση εδώ που έχουμε φτάσει. Αξιοποιήση πρόσωπων και από άλλους χώρους. Συστράτευση όλων των υγιών δυνάμεων του τόπου. Για να πάνε μαζί στην Ευρώπη και στο ΔΝΤ να επαναδιαπραγματευτούν για το καλό του τόπου.
Σε διαφορετική περίπτωση η οποια προσπάθεια θα πεσει στο κενό. Αν αναζητήσει ο Γιώργος Παπανδρέου μονάχα οπαδούς του μνημονίου σε διάφορους πολιτικούς χώρους ίσα ίσα για να τους βάλει σε μια νέα κυβέρνηση για να ρίξει στάχτη στα μάτια των πολιτών και να δείξει ότι δήθεν πετυχαίνει τη συναίνεση τότε είναι προφανες πως αυτή η κυβέρνηση-παρωδία δε θα έχει πολλή ζωή.
Ουδείς διαφωνεί πως η χώρα μας χρειάζεται κάθε δυνατή προσφορά βοήθειας. Χρειάζεται ακόμη να συμφωνήσουν εκείνοι που θα διαχειριστούν την καυτή πατάτα τουλάχιστον στα βασικά. Είναι σαφές πως αν η συναίνεση δεν επιτευχθεί τώρα αύριο θα είναι πολύ αργά. Αλλά το επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά πως το θέμα είναι να μην είναι μια επίπλαστη συναίνεση. Μια συμφωνία στο πόδι ίσα ίσα για επικοινωνιακούς λόγους και για να κερδίσουν χρόνο οι εξουσιαστές και για να δείξουμε στην τροικα πως της κάνουμε το χατήρι. Συναίνεση σημαίνει συμφωνία και επιστράτευση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων πάνω σε ένα κοινό στόχο.
Μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων, λοιπόν, θα πρέπει να έχει ένα στόχο και μια αποστολή: να υπηρετεί όχι το κομματικό κατεστημένο αλλά τον πολίτη. Μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων θα πρέπει να συντονίσει το βήμα της με στόχο την επίτευξη μιας ευρύτερης εθνικής συμπαράταξης ως μόνη διέξοδο για την αντιμετώπιση της κρίσης Το είπαμε και το ξαναλέμε. Και θα το λέμε διαρκώς!!!!!!!!!!
