Άρθρο της Γενικής Διευθύντριας - Εκδότριας της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΑΣΤΟΡΑ
Σκιάχτηκαν από τη φωνή του λαού. Ίδρωσαν από την οργή του. Τρομοκρατήθηκαν από το ποτάμι των αγανακτισμένων. Πανικοβλήθηκαν από την κατακραυγή κάποιων πιο θερμόαιμων. Για γέλια και για κλάματα είναι το πολιτικό σύστημα της χώρας. Δε φοβήθηκαν τόσο πολύ όταν ξυλοκοπήθηκε ο Χατζηδάκης, όταν κρυβόταν ο Κακλαμάνης στην τουαλέτα καφετέριας για να ξεφύγει από την οργή του πλήθους , όταν αποδοκιμαζόταν και γιαουρτωνόταν συστηματικά ο Πάγκαλος
και τόσοι άλλοι και πήραν τώρα φωτιά τα μπατζάκια των εξουσιαστών μετά το περιστατικό των έντονων αποδοκιμασιών σε βουλευτές την Τρίτη το βράδυ και το αναγκαστικό… σουλάτσο στον Εθνικό κήπο, καθώς και με την υποχρεωτική...νυχτερινή βαρκάδα της Κέρκυρας για μια ομάδα άλλων.
Η δικαιολογία σύμφωνα με την οποία όλοι αυτοί που έκραζαν τόσο καιρό τους πολιτικούς προέρχονταν από το ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε σαν χάρτινοσ πύργος. Κι ας την επικαλέστηκε αυτός ο φουκαράς ο Πεταλωτής που δεν ήξερε πως να φύγει από το ΚΑΠΗ Αργυρούπολης.
Οι πολιτικοί είναι ένοχοι και αποδοκιμάζονται γιατί άλλοι εξ αυτών έτρωγαν με δέκα μασέλες επί χρόνια κι άλλοι έκαναν την…πάπια όταν οι συνάδελφοί τους φούσκωναν τις κοιλιές τους. Αρα που είναι το τραγικό όταν έστειλαν κάποιους από εκείνους που έκαναν την…παπια στον Εθνικό κήπο με τις άλλες πάπιες;
Πέρα από τα αστεία όμως η κατάσταση για του εθνοπατέρες είναι πολύ σοβαρή. Τους έλουσε κρύος ιδρώτας και τους κόπηκαν τα πόδια όταν είδαν χιλιάδες κόσμου να συγκεντρώνεται έξω από τη Βουλή. Πολίτες απλοί κι όχι σαν τους συνηθισμένους εργατοπατέρες που μπορούν και τους κουμαντάρουν τα κόμματα ούτε σαν τους καθιερωμένους “μπαχαλάκηδες” από τους οποίους οι εξουσιαστές προστατευονται με τους “πραιτωριανούς” των ΜΑΤ.
Η λαοθάλασσα έξω από τη Βουλη΄και η επιμονή του κόσμου άρχισε να γίνεται επικίνδυνη για τους 300 και τις κουστωδίες τους. Μύριζε μπαρούτι η κατάσταση...Γιατί τι χωρίζει το κτίριο της Βουλής από το πεζοδρόμιο; Μονο καμιά δεκαριά μέτρα....
Προσπάθησαν λοιπόν οι εξουσιαστές αρχικά να τους καλοπιάσουν. Έβγαιναν σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις και θαύμαζαν το ανθρώπινο ποτάμι των αγανακτισμένων χαρακτηρίζοντας την κίνηση τους “φρέσκια”, “δροσερή” και άλλα τέτοια. Έλα όμως που οι αγανακτισμένοι πολλαπλασιάζονταν και συνέχιζαν να τους αποδοκιμάζουν και να τους απονέμουν το βραβείο της ανοιχτής παλάμης. Επρεπε λοιπόν οι εξουσιαστές να βρουν κάτι δραστικοτερο για να “σπάσει” το μέτωπο.
Και ανέλαβε ο μιντιακός στρατός. Ολες τις δύσκολες αποστολές αυτός ο μιντιακός στρατός τις έχει φέρει εις πέρας μέχρι σήμερα. Αυτός τα έβαλε με τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, των αστικών συγκοινωνιών, με τους φορτηγατζήδες και με τόσους άλλους,. Είναι πολύ καλά εκπαιδευμένος και πάντα πρόθυμος να βγει μπροστά για να σώσει τους θρασύδειλους εξουσιαστές και να τους βγάλει από τα δύσκολα.
Από την Τετάρτη λοιπόν γινόμαστε μάρτυρες μιας απίστευτης επίθεσης από τα γνωστά και μη εξαιρετέα μέσα ενημέρωσης εναντίον των “αγανακτισμένων”. Με αφορμή κυρίως τα δύο περιστατικά(Εθνικού Κήπου και Κέρκυρας) και λιγότερο της Αργυρούπολης ξεσάλωσε πάλι η προπαγάνδα από τις γνωστές δημοσιογραφικές μούρες που το μόνο που κάνουν είναι να διαστρεβλώνουν τα γεγονότα, να αμπελοφιλοσοφούν για τις αξίες της δημοκρατίας, για τον κίνδυνο που ελλοχεύει από τις δήθεν ακραίες αντιδράσεις των πολιτών και γενικά έδωσαν παραστάσεις που θα ζήλευαν οι μεγαλύτεροι θίασοι του πλανήτη. Βεβαίως όσα έλεγαν τα πίστευαν γιατί και αυτοί οι “δολοφόνοι” της έγκυρης ενημέρωσης αναλόγως αντιμετωπίζονται όταν κυκλοφορούν έξω.
Με περισπούδαστο ύφος, λοιπόν, και με προκλητική απαίτηση να συμφωνήσει όλος ο κόσμος με την άποψή τους προσπαθούσαν να μας πείσουν πως η κατάσταση έχει ξεφύγει. Και μας μίλησαν για “εκτροπή”, για “ντροπή” και άλλα τέτοια. Γιατί; Μήπως για να δημιουργηθεί το “σωστό” κλίμα ούτως ώστε την επομενη φορά να επέμβει η αστυνομία και να τα κάνει πάλι όλα μπάχαλο με τον κίνδυνο να υπάρξει νεκρός;
Είναι πολύ βρώμικο πάλι το παιχνίδι που παίζει ο μιντιακός στρατός των εξουσιαστών. Δέκα μέρες τώρα έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να υποβαθμίσουν την κινητοποίηση των “αγανακτισμένων”. Έπαιζαν στα δελτία τους λίγα λεπτά μερικά πλάνα από τις συγκεντρώσεις, καλούσαν στις εκπομπές τους κάποιους δήθεν εκπροσώπους των “αγανακτισμένων” για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού πως δήθεν τους δίνουν βήμα και μονάχα μετά την ογκωδέστατη συγκέντρωση της περασμένης Κυριακής έκαναν την αναγκη φιλότιμο και έδωσαν περισσότερο χρόνο στο θέμα των αγανακτισμένων.
Αυτοί όμως που οργάνωσαν και στήριξαν τις κινητοποιήσεις, οι νέοι άνθρωποι, δεν... “τσιμπάνε”. Τους σούρνουν καθημερινά στο facebook και στα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα μύρια όσα βλέποντάς τους να αγκομαχούν προκειμένου να υπερασπιστούν κάθε τι σάπιο, κάθε τι ελεεινό, προσπαθώντας να υπερασπιστούν τη χολέρα του πολιτικού συστήματος.
Οι δε εθνοπατέρες μέσα στη λαχτάρα τους βγαίνουν πανικόβλητοι στα δελτία και φωνασκούν πως δεν είναι όλοι ίδιοι. Αλήθεια κύριοι; Προφανώς και δεν είστε όλοι ίδιοι αλλά για πείτε μας ειλικρινά τώρα το θυμηθήκατε; Όταν ψηφίζατε να μην αρθεί η ασυλία του ενός ή του άλλου συναδέλφου σας ούτε για κλήση τηε τροχαίας ήταν καλά; Για τον ξυλοδαρμό του Χατζηδάκη και το γεγονός πως ακόμη δεν εχουν βρεθεί οι ένοχοι, παρά τα τόσα πλάνα με τα ακάλυπτα πρόσωπα που έχουν καταγραφεί να τον χτυπούν, έχει καταθέσει τόσον καιρό κανείς από εσας καμια ερώτηση στη Βουλή;
Τώρα που πατήσατε με τις γόβες και τα λουστρίνια στα χώματα του Εθνικού Κήπου και τώρα που μετρήσατε τα κυματάκια του Ιονίου μέσα στο καϊκι της Κέρκυρας θυμηθήκατε πως δεν είστε όλοι ίδιοι; Αν δεν είστε όλοι ίδιοι οφείλατε να το έχετε αποδείξει εδώ και πολύ καιρό στην πράξη κι όχι στα λόγια. Κι όπως λέει κι ο λαός “όπως στρώνεις κοιμάσαι”....
