ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΟΥ REAL FM ΓΙΑ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Αποφασίσαμε να δώσουμε τέλος σε αυτήν την διαδικασία. Τέλος. Επιλέξαμε να γίνει αυτό με μια σκληρή απάντηση για να ξανασκεφτεί την επόμενη φορά που θα επιτεθεί ξανά εναντίον μας. Συνεχίζει με τις ανοησίες οι οποίες δεν απέδωσαν».
Ο «Τρελαντώνης» είναι «πιτσιρίκος»
Εν πάση περιπτώσει, η δική μου στρατηγική χθες ήταν: «κόψτο, γιατί θα έχεις σκληρές απαντήσεις κάθε φορά. Μην διανοείσαι να ασχολείσαι με εμάς. Ασχολήσου με τον αντίπαλο που είναι το ΠΑΣΟΚ».
Του υπενθύμισα κάτι το οποίο τον ενοχλεί: Την ιστορία του. Δεν με ενοχλεί η δική μου ιστορία. Δεν είμαι σίγουρος ότι ο κ. Σαμαράς είναι περήφανος για όλη την πολιτική του ιστορία. Δεν μπορεί να είναι για την περίοδο ’93-96.
Το λένε άλλωστε αυτό οι παλαιοί της παράταξης που είναι σήμερα στη Βουλή.
Έχω βίντεο για την περίοδο αυτή που σκέφτομαι αν πρέπει να το δείξω το μεσημέρι. Δείχνει όλους τους «παλιούς» της ΝΔ, να τον λένε «προδότη». Όλοι τους το λένε αυτό. Δεν είναι δικό μου εφεύρημα αυτό. Έριξε την κυβέρνησή του. Αυτή είναι όλη η ιστορία. Έπεσε η κυβέρνηση με άμεσο συνεπακόλουθο να έχουμε 12 χρόνια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, γιατί εκείνος έτσι επέλεξε.
Το χρονικό της «παραίτησης» Παπανδρέου
Την ημέρα της μεγάλης κρίσης, την προηγούμενη Τετάρτη όπου ο κ. Πρωθυπουργός ενημέρωσε τον κ. Σαμαρά ότι ήταν έτοιμος να παραιτηθεί, δεν είχα τρόπο να ειδοποιήσω τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης – τον άλλο ένοικο της «πολυκατοικίας» - να του πω: «Πρόσεξε Αντώνη. Το πράγμα είναι εκεί. Κοίταξε τι θα κάνεις». Δεν είχα τρόπο. Βρίσκω τρόπο να μιλώ με τον οποιοδήποτε πολιτικό αρχηγό, αλλά δεν μπορώ να μιλήσω με τον κ. Σαμαρά. Δεν υπάρχει καμία επικοινωνία μεταξύ μας. Ουδέν. Δεν γνωρίζει το κινητό μου, και δεν γνωρίζω το δικό του. Έτσι επέλεξε εκείνος.
Την Τετάρτη στις 15.00 όταν είχε τελειώσει η συνομιλία του κ. Πρωθυπουργού μαζί μου, και γνώριζα που ήταν έτοιμος να πάει αυτός, μπορούσα και έπρεπε να μιλήσω με τον κ. Σαμαρά και να του πω: «Αντώνη, είναι μια χρυσή ευκαιρία. Ο Γιώργος είναι έτοιμος να φύγει. Πάμε να στήσουμε μια καινούργια κυβέρνηση η οποία θα εξυπηρετεί και το εθνικό συμφέρον, αλλά και το παραταξιακό».
Όταν δέχθηκε ο κ. Σαμαράς το τηλεφώνημα του κ. Πρωθυπουργού, ο οποίος του γνωστοποιούσε ότι ήταν έτοιμος να παραιτηθεί και να υπάρξει ένας άλλος πρωθυπουργός – το τηλεφώνημα αυτό πιστοποιείται τόσο από τον κ. Παπανδρέου, όσο και τον κ. Σαμαρά, - ανεξάρτητα ποιος θα είχε την πρωτοβουλία, εκείνη την στιγμή, έτσι θα έκανα εγώ και πιστεύω και ο κάθε νουνεχής άνθρωπος, θα έπαιρνα ένα ταξί να πάω στο Μαξίμου.
Θα έλεγα: «Ήρθα. Αυτό που είπαμε το κάνω». Αυτά έτσι γίνονται, εκείνη την ώρα. Ο θυμόσοφος λαός λέει άλλωστε: «στη βράση κολλάει το σίδερο».
Όταν αρχίζεις και λες «να δούμε», και βάζεις διάφορους όρους, ο άλλος τότε το ξανασκέφτεται, τον πιέζουν, και αλλάζει άποψη.
Η τύχη είναι «καραφλή». Άμα περάσει και δεν την αξιοποιήσεις, «γεια χαρά».
Μια φορά σου τυχαίνει. Έπρεπε ο κ. Σαμαράς να του είχε πει: «έρχομαι», και να είχε τελειώσει η υπόθεση.
Εξωπραγματικοί οι όροι Σαμαρά
Οι όροι τους οποίους έθεσε, είναι «για καρπαζιές». Όσον αφορά στην διάρκεια της κυβέρνησης συνεργασίας, μπαίνεις στην κυβέρνηση έχοντας τους μισούς υπουργούς δικούς σου. Στους 4 μήνες λες: «πιστεύω ότι τελείωσε ο κύκλος. «Γεια χαρά», φεύγω. Εκλογές».
Γιατί χρειάζεται να το διαπραγματευτώ αυτό; Εφόσον, ο άλλος δεν μου το θέτει σαν όρο. Όταν κρίνω ότι έληξε ο χρόνος, λέω: «γεια χαρά, αποχωρώ», και τελείωσε η υπόθεση.
Ο χειρισμός του όλου θέματος ήταν ότι: «δεν γουστάρω να μπω στη διαδικασία. Φορτώσου κ. Παπανδρέου να εξασφαλίσεις τα λεφτά, φορτώσου την 5η δόση με ό,τι σκληρά μέτρα αυτή συνεπάγεται, για να έλθω μετά να ζητώ εκλογές και να πετύχω, ενδεχομένως στις εκλογές, έχοντας πάρει εσύ τα λεφτά, καθώς και όλο το πολιτικό κόστος και το “κάζο”».
Δεν είναι σωστά πράγματα αυτά.
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα έχει ανάγκη μια οικουμενικής εκπροσώπησης, το λένε όλοι. Δεν με ενδιαφέρει ότι το λέει η τρόικα. Το λέει η «πλατεία», το λέει ο Τύπος, το λένε όλοι.
Μας κοροϊδεύουν οι Πορτογάλοι, οι Ευρωπαίοι, οι Ιρλανδοί. Μας κοροϊδεύει όλος ο κόσμος. Με όποιον Ευρωπαίο μιλώ, μου λέει: «τι έχετε πάθει εκεί στη χώρα σας»;
Δεν έχουμε πάθει τίποτα. Ένας έχει πάθει, ο οποίος δυστυχώς, είναι το «κλειδί» της υπόθεσης. Αν ο κ. Σαμαράς ήταν ο κ. Τσίπρας, δεν θα τον ρωτούσε κανείς.
Αντίπαλος είναι ο Σαμαράς
Δεν έχω την ΝΔ στο στόχαστρο. Έχω τον κ. Σαμαρά. Άλλο ο κ. Σαμαράς, άλλο η ΝΔ. Εντελώς διαφορετικό θέμα. Να το ξεκαθαρίσουμε.
Είχα το θάρρος και είπα τόσο στον κ. Παπανδρέου όσο και στο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι ανίκανη, αδύναμη και ασύνδετη. Το είπα μάλιστα κατ’ ιδίαν. Του είπα ότι: «η κατάληξη σου δεν θα είναι σαν αυτή του κ. Καραμανλή, δηλαδή, να παίζεις τάβλι στην Ραφήνα. Θα είναι το λυντσάρισμα».
Είπα χθες πάλι στον κ. Παπανδρέου και στη Βουλή ότι: «Δεν μπορείς μόνος σου. Και για αυτό τον λόγο, δεν σε εμπιστευόμαστε. Δεν μπορείς. Δεν έχει τις δυνατότητες».
Είπα επίσης στον κ. Πρωθυπουργό: «εφόσον κατόρθωσες και έκανες τώρα μια «σφικτή» κυβέρνηση, γιατί έπρεπε δύο χρόνια να ταλαιπωρείς την Ελλάδα και τον εαυτό σου με τους «κηπουρούς».
Όλα αυτά εξαφανίσθηκαν όμως, γιατί κάποιος ήθελε να κάνει σωστά την δουλειά του. Ξεκαθαρίζω προς τον Ελληνικό λαό: «Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη ΝΔ. Έχω πρόβλημα, δυστυχώς, με τον άνθρωπο ο οποίος επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη του παρελθόντος. Δεν ξέρω μέχρι πότε θα τα επαναλαμβάνει».
Το 1995, για να μην αναφερθώ στο ’93, ενώ έχουμε συμφωνήσει όλοι να πάμε σε εκλογές από την αδυναμία εκλογής Προέδρου, ψήφισε μαζί με τον Παπανδρέου, τον κ. Στεφανόπουλο. Με αυτό τον τρόπο, μας έβαλε 10 χρόνια στην «πλάτη» το ΠΑΣΟΚ. Άσχετα, αν ο κ. Στεφανόπουλος απεδείχθη ότι ήταν καλός πρόεδρος.
Επειδή είχε ο κ. Σαμαράς την κόντρα του με τον Έβερτ – που ήταν τότε αρχηγός της ΝΔ – έπρεπε να υποστώ 10 χρόνια το ΠΑΣΟΚ στο «κεφάλι» μου;
Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά.
Αυτή είναι η διαφωνία μου με τον κ. Σαμαρά. Πάντα βάζει το προσωπικό του «γινάτι» πάνω από την Ελλάδα.
Όχι στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ
Ο ΛΑ.Ο.Σ. έχει πει ένα ξεκάθαρο «ΟΧΙ» σε ό,τι χρειάζεται αυτή η κυβέρνηση.
Θεωρώ ανίκανη, αδύναμη, ασύνδετη αυτή την κυβέρνηση.
Μπορεί βέβαια, σε επιμέρους θέματα οι νοηματικές διαδρομές του κ. Βενιζέλου να φέρουν κάποια άλλα αποτελέσματα, αλλά αυτό δεν είναι τόσο ισχυρό για να μου επιτρέψει να σκεφτώ ότι μπορώ να προχωρήσω με μια κυβέρνηση Παπανδρέου.
Το θέμα της Ελλάδας λύνεται μόνο με οικουμενική κυβέρνηση. Ή τώρα, ή μετά από τις εκλογές, αλλά μόνο με οικουμενική κυβέρνηση.
Ό,τι αφορά σε αυτήν την κυβέρνηση είναι «όχι». Εφόσον έχω αποκλείσει ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κυβερνήσει δεν πρόκειται να συνδράμω ποτέ, ούτε σε μία ημέρα μακροημερεύσεως. Καμία ημέρα. Τίποτε. Πρέπει να φύγει. Δεν μπορεί, δεν φτάνει, δεν αρκεί!
Δεν βλέπω άμεσα εκλογές, αλλά θα προσπαθήσω να γίνουν.
Κακά τα ψέματα. Αυτό που έκανε τώρα το ΠΑΣΟΚ ήταν καλό για το ΠΑΣΟΚ, κακό για την Ελλάδα. Τους μάζεψε όλους, τους μάντρωσε ο κ. Παπανδρέου και έτσι λοιπόν οι κυβερνήσεις πέφτουν από το χάσιμο της δεδηλωμένης. Εφόσον τη δεδηλωμένη την εξασφαλίσει, θα προχωράει όσον καιρό του επιτρέπεται κοινωνικά. Αυτή είναι η όλη ιστορία. Χάσαμε μία χρυσή ευκαιρία να απαλλαγούμε από το ΠΑΣΟΚ. Και αυτή την χρυσή ευκαιρία την κλώτσησε δυστυχώς ένας άνθρωπος ο οποίος μπορούσε να είχε χειριστεί διαφορετικά το θέμα.
