Άρθρο της Γενικής Διευθύντριας - Εκδότριας της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΑΣΤΟΡΑ
«Γιατί δεν μπορούμε να εμφανιστούμε όλοι μαζί χωρίς να πάμε σε κυβερνητικό σχήμα;» αναρωτήθηκε σε προχθεσινοβραδινή τηλεοπτική του συνέντευξη ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Και από ότι φαίνεται αυτό είναι και το μέγιστο ερώτημα τώρα που η κλεψύδρα για την Ελλάδα αδειάζει. Κάποιοι πολιτικοί αρχηγοί έχουν αντιληφθεί την σημασία της ενότητας κάποιοι άλλοι αρέσκονται να κρύβονται στις πολιτικές... σπηλιές τους κάνοντας φθηνή κριτική λες και εκείνοι δεν αποτελούν μέρος του προβλήματος. Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα μας δείχνει αδύναμη μπροστά στα πολιτικά “τέρατα” της Ευρώπης και περιμένει απλώς τι θα αποφασίσουν οι άλλοι για αυτήν γιατί δεν έχει το κουράγιο να διεκδικήσει αυτά που της αξίζουν.
Είναι παρανοϊκό σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία να μην υπάρχει ενότητα. Τα μηνύματα των καιρών είναι σαφέστατα, δεν μπορεί να τα ερμηνεύει ο καθένας όπως του αρέσει. Χρειάζεται λοιπόν συμμαχία των υγιών δυνάμεων και στοιχειώδη συμφωνία στα βασικά.
Με την άποψη Βενιζέλου συμφωνεί εν πολλοίς και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, ο οποίος φωνάζει εδώ και καιρό πως εάν θέλουμε αποτέλεσμα, εάν θέλουμε να βοηθήσουμε τον Ελληνικό λαό, εάν θέλουμε να δώσουμε ελπίδα και όραμα πρέπει να αποφασίσουν οι πολιτικοί ηγέτες αυτού του τόπου να πάνε όλοι μαζί σε ένα νέο πρόγραμμα για ένα νέο ξεκίνημα που θα βγάλει την Ελλάδα από το λήθαργο και θα δώσει το δικαίωμα σε όλους να έχουν το όνειρο ως πράξη. Και παράλληλα να πάνε μαζί σαν μια γροθιά στα κέντρα των αποφάσεων είτε πρόκειται για τις Βρυξέλλες είτε για την Ουάσινγκτον και να αποδείξουν πως οι Έλληνες στα δύσκολα ξέρουν να ενώνονται για το κοινό καλό.
Αυτές τις κρίσιμες ώρες δεν είναι δυνατόν την Ελλάδα να εκπροσωπεί μονάχα η κυβέρνηση Παπανδρέου. Δεν μπορεί να διαχειριστεί μόνη της τα δύσκολα που έρχονται. Είναι βέβαια προφανές πως φέρει κι εκείνη τεράστια ευθύνη αλλά το ζητούμενο πλέον δεν είναι ποιός φταίει λιγότερο ή περισσότερο αλλά εδώ που φτάσαμε το μέγιστο θέμα είναι πως θα επιβιώσει η χώρα.
Ο κ. Βενιζέλος στη συνέντευξή του ζήτησε έντιμη συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας σε στιγμή κρίσης. Κι αυτό είναι κάτι που θέλουν και όλοι οι πολίτες. Είπε ακόμη πως η Ελλάδα βρίσκεται σε βαθμίδα δυσκολίας, όχι σε βαθμίδα χρεοκοπίας και σημείωσε χαρακτηριστικά πως “είμαστε στη στιγμή που ο κλειδούχος αλλάζει τις ράγες, περνάμε από την κατάσταση μεγάλου βάρους, στην κατάστασης ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους.”Σχολίασε δε ότι η κυβέρνηση δεν αποδέχτηκε ποτέ λύση που θα προκαλούσε selective default, η οποία μεταφράστηκε λάθος ως επιλεκτική χρεοκοπία. Εκτίμησε ότι πιο σωστά θα λεγόταν «επιλεκτική άρνηση».
Επέμεινε μάλιστα πολλές φορές στη συνέντευξη αυτή στη σημασία ενός κοινού εσωτερικού πολιτικού μετώπου. Είπε μεν πως η κυβέρνηση είναι συγκρατημένα αισιόδοξη και σε επαγρύπνηση για την αυριανή Σύνοδο αλλά απηύθυνε εκ νέου πρόσκληση και παράκληση στην αντιπολίτευση να διαπραγματευτούν με ενιαία φωνή στις Βρυξέλλες. Όπως είπε η παραμικρή πράξη συναίνεσης θα ήταν θετική επιρροή και θα ελαφρύνει το βάρος του έλληνα πολίτη.
Συγκεκριμένα για τη στάση που θα μπορούσε να κρατήσει η ΝΔ είπε ότι εφόσον η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, όπως και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα μπορούσε να έχει επαφές με τους ευρωπαίους εταίρους και να μεταφέρει την επίσημη ελληνική θέση. Υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι υπάρχει “επίσημη ελληνική θέση”. Ο κ. Βενιζέλος παραδέχτηκε πως η κυβέρνηση συμφωνεί σε πολλά από αυτά που λέει η ΝΔ και αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μια βάση για συναίνεση.
Επομένως αντιλαμβάνεται πλέον και η κυβέρνηση έστω και αργά πως ήρθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων. Ήρθε η ώρα να δείξει ο πρωθυπουργός, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων πως δεν μπορούν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, να παιδιαρίζουν με ψευτοτσακωμούς στη Βουλή και να αντιμάχονται ο ένας τον άλλον με ατάκες και συνθήματα και επιτέλους να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Των ιστορικών για τον τόπο στιγμών.
Αυτό που συνειδητοποίησαν καθυστερημένα οι εξουσιαστές είναι πως το ποτήρι της ανοχής ξεχείλισε. Όφειλαν εδώ και μήνες να έχουν βρει την κοινή συνιστώσα, να τα έχουν βρει στα βασικά και να έχουν προσπαθήσει ενωμένοι να βγάλουν την Ελλάδα μας από το τέλμα. Παρόλα αυτά ακόμη κι αυτήν την ύστατη ώρα είναι τουλάχιστον γελοίο να βλέπεις τα κομματικά επιτελεία να τσακώνονται ποιος έκανε πρώτος την πρόταση για κοινή πορεία ή να συντηρούν μια τεχνητή πόλωση που δε βγάζει πουθενά.
Είναι τουλάχιστον γελοίο να αντιδρούν έτσι τη στιγμή που δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για να χαθεί ούτε λεπτό πλέον. Τέρμα στις εμμονές, τέρμα στους πολιτικούς εγωισμούς, τέρμα στην πολιτική μιζέρια που οδήγησαν τη χώρας μας στο γκρεμό. Ο τόπος έχει ανάγκη από μια άλλη λογική. Νέες ιδέες από ανθρώπους που έχουν τις ικανότητες να διαχειριστούν οριακές καταστάσεις κι όχι από μαθητευόμενους μάγους που κάνουν πειράματα στην πλάτη του λαού. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και μέσα στο πολιτικό σύστημα αλλά και έξω από αυτό.
