Άρθρο της Γενικής Διευθύντριας - Εκδότριας της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΑΣΤΟΡΑ
Eλληνικό αίμα κυλάει και στις φλέβες των Κυπρίων αλλά από ότι φαίνετε όσον αφορά τουλάχιστον στους πολιτικούς τους οι κάτοικοι της μεγαλονήσου μπορούν να υπερηφανεύονται ότι αν μη τι άλλο έχουν κάτι που οι Ελλαδίτες δεν έχουν δείξει ποτέ. ΦΙΛΟΤΙΜΟ!!! ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ που να τους υπαγορεύει πότε να παραιτηθούν. Με αφορμή το τραγικό συμβάν στη ναυτική βάση της Λεμεσού φάνηκε ξεκάθαρα ότι ακόμη και στην αδερφή μας Κύπρο υπάρχουν πολιτικοί άνδρες οι οποίοι δε διστάζουν να αναλάβουν το βάρος των ευθυνών τους και να παραδεχτούν με πράξεις ότι απέτυχαν. Όταν ολόκληρη η Κύπρος συγκλονισμένη θρηνεί τους νεκρούς της μετά το φοβερό δυστύχημα, οι κατέχοντες τα πόστα ευθύνης γνωρίζουν πως το λιγότερο που έχουν να κάνουν είναι να παραιτηθούν. Και με πολιτική γενναιότητα και εθνική συνείδηση το πράττουν. Τις παραιτήσεις τους λοιπόν υπέβαλλαν αμέσως μετά το ολέθριο συμβάν ο υπουργός Άμυνας της Κύπρου Κώστας Παπακώστας και ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς.
Αντιθέτως τα δικά μας “μπουμπούκια” αναλώνονται κάθε φορά που θα συμβεί κάποιο τραγικό περιστατικό σε κροκοδείλια δάκρυα στα τηλεπαράθυρα. Οι δικοί μας ανευθυνοϋπεύθυνοι πολιτικάντηδες. τάζουν ένορκες διοικητικές εξετάσεις και μετά τις ξεχνούν στα συρτάρια. Υπόσχονται πως θα βρουν τους ενόχους και μετά μόλις ξεχαστεί το θέμα σφυρίζουν αδιάφορα. Τσακώνονται στα δελτία ειδήσεων για το ποιος ευθύνεται περισσότερο και χάνουν μονίμως την ουσία αλλά και μαζί ότι απέμεινε από την υπόληψή τους....
Η πολιτική αναισθησία των Ελλήνων πολιτικών δεν έχει προηγούμενο. Στις στενόμυαλες κομματικές σχολές τους δεν τους μαθαίνουν πότε φτάνει ο κόμπος στο χτένι και μόνη λύση είναι η παραδοχή των ευθυνών και η ομολογία της αδυναμίας μέσω της παραιτήσεως. Έχουμε ξεχάσει πότε κατεγράφη για τελευταία φορά παραίτηση υπουργού ή κυβερνητικού στελέχους μετά από ανάλογη τραγωδία. Σε τούτο τον τόπο καίγονται άνθρωποι από φωτιές, πνίγονται από πλημμύρες ή από σαπιοκάραβα, χάνουν τις ζωές τους από πτώση αεροσκαφών, σβήνουν στα νοσοκομεία από ολέθρια λάθη, ξυλοκοπούνται στους δρόμους από Αστυνομικους άνευ λόγου και αιτίας κι όλα αυτά εξαιτίας της ανικανότητας του κρατικού μηχανισμού και της πολιτικής αδιαφορίας και παρόλα αυτά κανένας ποτέ δεν παραιτείται. Εδώ φτάσαμε στο σημείο πριν από μερικά χρόνια να ζήσουμε το πολύνεκρο ναυτικό δυστύχημα του Σαμίνα και ο αρμόδιος υπουργός κ.Παπουτσής όχι μόνο δεν είχε παραιτηθεί αλλά συνεχίζει να βρίσκεται και σήμερα σε κυβερνητικό πόστο ενώ θα έπρεπε να είχε τελειώσει μια και καλή η πολιτική του σταδιοδρομία εκείνο το τρομερό βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου 2000!
Ακόμα και οι Κύπριοι λοιπόν έχουν τσίπα. Μόνο τα δικά μας πολιτικά παχύδερμα δεν παραιτούνται ποτέ γιατί η εξουσία είναι ναρκωτικό και η καρέκλα γλυκιά....και τα προνόμια πολλά...
Ο ΠΑΧΥΔΕΡΜΙΣΜΟΣ στη χώρα μας αγγίζει τα όρια της γελοιότητας πλέον. Η κατάσταση στην οποία έχουν ΞΕΠΕΣΕΙ οι πολιτικοί στο σύνολο τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής. Για τους Έλληνες πολιτικούς τίποτα δεν είναι ικανό να ταράξει τη νιρβάνα τους. Ούτε θάνατοι, ούτε λιμοί, ούτε καταποντισμοί, ούτε καταστροφές....
Είναι τρομερό να μην υπάρχει καμία παραίτηση ή έστω σκέψη για παραίτηση Έλληνα υπουργού έπειτα από ανάλογα περιστατικά. Κάθε άνθρωπος με αξιοπρέπεια ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ότι αποτυγχάνει στο έργο που του ανατίθεται τότε παραιτείται και αφήνει άλλους να το φέρουν εις πέρας μήπως και τα καταφέρουν καλύτερα. Ο πολιτικός εγωισμός όμως των δικών μας κυρίων και κυριών είναι αδιανόητος. Έχουν ξεπουλήσει τα πάντα. Ηθικές αξίες, πολιτικό ανάστημα είναι όροι άγνωστοι για αυτούς.
Η μοναδική περίπτωση παραίτησης κυβερνητικού αξιωματούχου τον τελευταίο καιρό ήταν η για λίγες ώρες παραίτηση του πρωθυπουργού. Αυτή η αστειότητα η οποία άφησε για ένα μικρό χρονικό διάστημα τη χώρα… ακυβέρνητη. Τότε που παίχτηκε το “μεγάλο παζάρι” στο πολιτικό παρασκήνιο και ο Γ. Παπανδρέου διέδιδε πως είναι διατεθειμένος να απομακρυνθεί από την καρέκλα του πρωθυπουργού αν χρειαστεί. Μέχρι βεβαίως να “του την πέσουν” οι σύμβουλοι και οι λοιποί της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ αυλής του και να τον μεταπείσουν. Έτσι λοιπόν η μοναδική καταγεγραμμένη παραίτηση Έλληνα πολιτικού-για λόγους αδυναμίας- τα τελευταία χρόνια είναι μια παραίτηση η οποία δεν έγινε ποτέ, αφού ο πρωθυπουργός το πρωί παραιτήθηκε και το βράδυ της ίδια μέρας ξε-παραιτήθηκε.
Από εκεί να καταλάβει κανείς τη σοβαρότητα του πολιτικού συστήματος αυτής της άμοιρης χώρας. Από εκεί να καταλάβει κανείς ποιοι μας κυβερνούν τόσα χρόνια. Από εκεί να καταλάβει κανείς ποιος διαχειρίζεται τις πολύ ευαίσθητες πολικές, οικονομικές και κοινωνικές υποθέσεις της ΧΩΡΑΣ μας. Με τέτοιους πολιτικούς πως μπορεί να έχει μέλλον αυτός ο τόπος. Με τέτοιους πολιτικούς που τους φτύνουν κι αυτοί νομίζουν ότι βρέχει πως μπορούμε να φιλοδοξούμε ότι ίσως κάποια στιγμή βγούμε από το τέλμα στο οποίο αυτοί μας έφεραν;
