ΣΤΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΧΑΛΙ ΣΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΙΟ ΜΑΛΑΚΑ 
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ…

Φόβοι και στη Γερμανία για τον πανικό που μπορεί να προκληθεί στην Ελλάδα και να τρέξουν όλοι στις τράπεζες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους

    Για «επιλεκτική χρεοκοπία» μίλησε ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Για «προσωρινή αδυναμία πληρωμών» υπερακόντισε ο πρωθυπουργός!
    Σαφές, σαφέστατο.
    Ακόμα και αυτή η εσπευσμένη κίνηση, να παρατείνουν την εγγύηση των καταθέσεων μέχρι τα 100.000 ευρώ, ενταγμένη σ’ αυτή τη σκοπιμότητα, πορεία ήταν. 
Το έκαναν προκειμένου να προλάβουν τον πανικό που – δικαιολογημένα – θα έπεφτε στους μικροκαταθέτες, αφού οι μεγάλοι έχουν φροντίσει εδώ και καιρό να αποσύρουν τεράστια ποσά απ’ τις ελληνικέ τράπεζες και τώρα τρέχει ο Βενιζέλος με «μαστίγιο και καρότο» να τους πιέσει να τα επαναφέρουν… Ανησυχία μεγάλη υπάρχει για μια τέτοια αναταραχή και στη Γερμανία και ιδιαίτερα στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Τρισέ.
    Πλέον λοιπόν είναι κοινή συνείδηση σε όλους ότι η Ελλάδα πάει σε μια κάποιας μορφής χρεοκοπία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αυτό πλέον θεωρείται αναπόφευκτο, κάτι σαν… αυτοεκπληρούμενη προφητεία!
    Ένα παρόμοιο κακό παιχνίδι δεν παίχτηκε και μεταξύ του Οκτώβρη του 2009 και του Μάη του 2010, όταν μπήκαμε στο τραγικό και αποτυχημένο Μνημόνιο;
    Ένα παιχνίδι απαξίωσης της Ελλάδας, πότε με τα περί «Τιτανικού», πότε με τα περί της χώρας με τη μεγαλύτερη διαφθορά. Και παράλληλα κρυφές διαπραγματεύσεις στο παρασκήνιο με τον Στρος Καν για προσφυγή στο ΔΝΤ!
    Και παράλληλα εγκατάλειψη επί της ουσίας της αντιμετώπισης του ελληνικού χρέους. Έτσι τον Μάη του 2010 εμφανίστηκε περίπου σαν αδήριτη αναγκαιότητα η προσφυγή και στον ΔΝΤ και στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης και στο Μνημόνιο!
    Παιγμένο λοιπόν αυτό το παιχνίδι στρωσίματος του χαλιού, αλλά με μια ουσιώδη διαφορά.
    Τώρα ο λαός είναι υποψιασμένος, μετά από ενάμιση περίπου χρόνο εκβιαστικών διλημμάτων, του τύπου «Μνημόνιο ή χρεοκοπία», «Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία» και πάει λέγοντας…
    Πολύ περισσότερο που το περιβόητο Μνημόνιο, που οδήγησε τον λαό στη φτώχεια, την ανεργία, την απελπισία, δεν πέτυχε κανέναν απ’ τους στόχους που υποτίθεται ότι έβαζε!
    Σε κάθε περίπτωση, η εβδομάδα που ξεκινά είναι κρίσιμη, καθοριστική για το τι θα γίνει τελικά με την Ελλάδα. Την Πέμπτη, στο έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, θα ληφθούν οι κρίσιμες αποφάσεις.
    Προκειμένου να πειστούν οι τράπεζες να συναινέσουν στο εθελοντικό «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων θα απαιτηθεί πολιτική απόφαση. Και όλα δείχνουν ότι θα ληφθεί αυτή η πολιτική απόφαση για το «κούρεμα», που δεν αποκλείεται να φτάσει και στο 60%.
    Άλλωστε αφενός οι αγορές δεν κατέχουν περισσότερα από αξίας 50 δις ελληνικά ομόλογα και αφετέρου μέσα στην απαξίωσή της η Ελλάδα είναι «τυχερή» αυτήν τη φορά, αφού το ντόμινο της κρίσης και τα παρεπόμενα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και χώρες όπως η Ιταλία και σε ένα άλλο επίπεδο οι ΗΠΑ, σχεδόν σίγουρα θα οδηγήσει την ΕΕ σε μια πιο αποφασιστική προσέγγιση και αντιμετώπιση του προβλήματος…
    Είναι δε ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί διεθνώς και το ρηθέν απ’ τον γνωστό Τζ. Σόρος, ότι «μια ελληνική χρεοκοπία μπορεί να είναι αναπόφευκτη, αλλά χρειάζεται να μην είναι άκτακτη»!
   
Φωτιές στο ΠΑΣΟΚ!
    Πάντως αυτό το απαράδεκτο παιχνίδι με τη χρεοκοπία με τη συμμετοχή Παπανδρέου και Βενιζέλου έχει ανάψει νέες φωτιές στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης.
    Υπουργοί, βουλευτές και κομματικά στελέχη έχουν οριστεί και τονίζουν ότι όλα αυτά αποτελούν κακή μεθόδευση και όχι άγνοια, με προφανέστατο στόχο να εθιστεί ο λαός. Και μάλιστα ελάχιστες μέρες αφού μπήκε το εκβιαστικό δίλημμα «Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία»!
    Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι από βουλευτές και στελέχη ακούγεται η έκφραση «Καλό θα ήταν να πάψει να μιλά ο Γιώργος και να πάει σε μόνιμες διακοπές»!
    Και μπορεί μεν λόγω του θέρους να μη βγαίνουν έντονα προς τα έξω αυτές οι αντιδράσεις, αλλά από Σεπτέμβρη όλα θα είναι (πάλι) ανοιχτά…

Φαίνεται πως όλα πια έχουν δρομολογηθεί. Κριθεί. Πάμε, μας πάνε σε κάποιου είδους χρεοκοπία. Και το έδαφος στρώνεται, το χαλί στρώνεται, με στόχο αυτή η δραματική εξέλιξη να έρθει «μαλακά», να γίνει με κάποιον τρόπο αποδεκτή απ’ τον λαό…